Interview met Thomas Roose

“We Vangen Ze” is een project dat verschillende kansengroepen, zoals vluchtelingen en mensen met een psychische kwetsbaarheid, introduceert in de wereld van de hengelsport. Deelnemers krijgen de kans om een voormiddag te vissen in Gent en de kneepjes van het vak te leren.

Hengelen biedt niet alleen een welkome afleiding, maar de buitenlucht en de rustgevende sportieve vrijetijdsbesteding heeft ook een bewezen positieve invloed op hun gemoedstoestand. Thomas Roose, de coördinator van “We Vangen Ze”, geeft in dit interview wat meer duiding rond het project.

Thomas, jij bent trekker en coördinator van dit project. Wat was de inspiratie achter “We Vangen Ze!”? Hoe ben je op dit concept gekomen?

Mijn belangrijkste invloed is David Lyons van de organisatie `Tackling Minds´. Hij is zelf ervaringsdeskundig op het gebied van psychische kwetsbaarheid en als vissen niet bestond, was hij wellicht niet meer onder ons. Op hun website `tacklingminds.org´ vind je trouwens heel wat wetenschappelijke achtergrond rond het positief effect van hengelen op mentaal welzijn. Wij worden voor ons project wetenschappelijk ondersteund door Filip Raes, de professor experimentele psychologie van de KU Leuven. Elke visser weet echter hoeveel deugd het kan doen om te hengelen. Ikzelf werk voor een patiëntenorganisatie in de Geestelijke Gezondheid (vzw UilenSpiegel) en ik speelde al langer met de idee om iets dergelijks op te zetten in Vlaanderen. Door de komst van een nieuwe directeur kwam er een nieuwe dynamiek bij UilenSpiegel en kreeg ik eindelijk groen licht. Sportvisserij Vlaanderen was ook dadelijk enthousiast en wat later kwam vzw Amal erbij. Hengelen is namelijk bijzonder helend bij trauma en via hen hadden we een rechtstreekse lijn naar onder andere de oorlogsvluchtelingen uit Oekraïne. We kregen ook heel wat deelnemers via Compagnie De Sporen, een centrum voor arbeidscoaching in de Geestelijke Gezondheidszorg. We hebben nu een mooie heterogene groep met Vlamingen en anderstaligen.

Het is zeker niet vanzelfsprekend om zo’n project op poten te zetten. Welke uitdagingen ben je tot nu toe tegengekomen? Welke lessen neem je alvast mee?

Ik ga hout vasthouden, maar de struikelblokken zijn tot nu toe beperkt gebleven. Logistiek kan er wel heel wat verbeteren. Het is een heel gedoe om het materiaal vanuit Blankenberge ter plaatse te krijgen. Wat ik zeker meeneem is dat het potentieel nog veel groter is dan verwacht.

De insteek van het project is ‘hengelen voor mentaal welzijn’. Zijn er bepaalde verhalen of ervaringen van deelnemers die je kan delen, die de impact van het project goed illustreren?

Ik weet dat één van de deelnemers heel moeilijk uit huis te krijgen is. Verder is er een heel grote taalbarrière, maar bij de koffie hoorden we al enkele bloedstollende ervaringen uit de oorlog zoals weggespoelde huizen en bombardementen. Je kan goed merken hoe die zorgen op de achtergrond verdwijnen tijdens het hengelen.

Wat zijn jouw toekomstplannen voor “We vangen ze”? Kan je al iets meer vertellen over eventuele uitbreidings- of verbeteringsideeën?

Zelf visser zijnde, ben ik verder heel blij dat we iets kunnen betekenen voor het imago van onze vrijetijdsbesteding. Voor vzw UilenSpiegel is de eindambitie om te komen tot `sociaal voorschrijven´. Momenteel wordt er heel wat medicatie voorgeschreven en er is een heel klein beetje beweging op voorschrift, maar geen toeleiding tot sociale activiteiten zoals onze praatgroepen of ons hengelsportproject, terwijl het evident is dat sociale activiteiten zowel preventief als helend werken bij bijvoorbeeld depressie. Een depressie kan bijvoorbeeld ontstaan uit een gevoel van eenzaamheid. Een huisdokter gaat jou in het ergste geval antidepressiva voorschrijven, maar gaat jou niet helpen met de oorzaak van de depressie. Deze redenering geldt ook voor veel andere psychische kwetsbaarheden. Als we met UilenSpiegel en Sportvisserij Vlaanderen hierin zouden slagen dan betekent dat een klein beetje revolutie in de gezondheidszorg.

Bedankt voor je inzichten en het mooie werk dat je doet binnen dit project, Thomas!